سال ۱۴۰۰ و ورود به قرن جدید، ذهن‌ها و انگیزه‌ها را برای برنامه‌ریزی بلند مدت فرا می‌خواند. برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه از دیگر ویژگی‌های این سال است.
یکی از اتفاقات خوب در کشور این است که نگاه مردم به انتخابات ریاست جمهوری نیز نگاه بلند مدت باشد. اگر انتخاب مردم صرفاً ناظر به حل مشکلات کوتاه مدت باشد شاید پشیمانی از انتخاب نیز به سرعت صورت گیرد.
مشکلات کوتاه مدت معمولاً ریشه‌ای نیستند و ظهور و بروز و یا تشدید آنها به خاطر اتخاذ یک و یا چند سیاست غلط رخ می‌دهد و معمولاً با اصلاح و تغییر این سیاست‌ها و پیگیری توسط یک مدیر توانمند به سرعت قابل حل شدن هستند. برخی از مشکلات اقتصادی در ایران امروز ما از این جنس است.
جلب توجه مردم به مسائل ریشه‌ای و بلند مدت، قرار دادن و پر رنگ این موارد در کنار مسائلی مثل حل مشکلات اقتصادی می‌تواند انتخاب بسیار بهتری را برای کشور رقم بزند.
یکی از خطرات مهم این است که توجه به مسائل فرهنگی و تربیتی در انتخابات آتی به محاق برود. وقتی با نگاه بلند مدت به مسائل کشور در حوزه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و بین‌المللی نگاه می‌شود اثر امور فرهنگی و تربیتی به خوبی مشخص می‌شود.
سایه سنگین مسائل اقتصادی بر انتخابات ۱۴۰۰ خودش یک زنگ خطر برای کیفیت انتخاب مردم است و خارج شدن از این سایه وظیفه مردم و نخبگان است. این به این معنی نیست که حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم نباید مورد توجه باشد بلکه به این معنا است که این مسائل مهم‌ترین شاخص و تنها شاخص نباید باشد.
شخصیت و منش مسئولین، خود یک مدرسه به وسعت ایران اسلامی است.
در انبوه مسائل فرهنگی، مهم‌ترین مسئله‌ای که بنابر شرایط اپیدمی کرونا بسیار تحت تأثیر قرار گرفته است مسئله آموزش و پرورش است. مسئله آموزش نونهالان و فرزندان این کشور که اهمیتش امروز همچون مسائل اقتصادی برای خانواده‌ها و عموم مردم هر روز بیشتر مشخص می‌شود.
بی‌شک آموزش و پرورش یکی از مسائلی مهمی است که در انتخابات آتی از نامزدهای ریاست جمهوری پرسیده خواهد شد و یکی از موضوعاتی است که در انتخاب نهایی ملت ایران اثرگذار خواهد بود إن شاء الله.
رئیس جمهور و وزرا صرفاً به عنوان یک فرد که در یک یا چند حیطه تخصصی در حال ایفای وظایف خود هستند، مطرح نیستند. آنها چه بخواهند و چه نخواهند، چه آگاهانه و غیرآگاهانه در حال تربیت جامعه هستند!
در بیانی از رهبر معظم انقلاب اسلامی بیان شده است حتی رفتارهای غیرعلنی مسئولین که در دید مردم نیست نیز اثر تربیتی در جامعه دارد؛ اعتقاد و برنامه‌ریزی بر این اساس یکی از تفاوت‌های مهم جامعه غربی و جامعه اسلامی است.
شخصیت و منش مسئولین، خود یک مدرسه به وسعت ایران اسلامی است.
در فصل انتخابات ریاست جمهوری یکی از شعارهای و مطالباتی که صرفاً بیان می‌شود اما متأسفانه مسیر انتخابات بر اساس آن پیش نمی‌رود این است که «برنامه‌ی نامزدها برای موضوعات و مسائل مختلف کشور چیست؟»
از طرفی بر اساس مبانی فلسفی و همچنین تجربه عملی که این سال‌ها به دست آورده‌ایم معتقدیم بین «برنامه» و «مجری» فاصله‌ای نیست. لذا باید پرسید که چه طرح و برنامه‌ای و به کمک کدام افراد برای آینده کشور و حل مشکلات و مسائل پیشنهاد می‌کنید.
ما بر اساس وظیفه‌مان نمی‌توانیم نسبت به انتخابات ریاست جمهوری بی تفاوت باشیم، ممکن است کاممان از برخی بی‌عملی‌ها و تنگناهای اقتصادی تلخ باشد اما قصد خودکشی نداریم! بنابراین انتخابات را رها نمی‌کنیم!
تلاشمان را بیشتر می‌کنیم و به تغییر شرایط به نفع مردم و کشور کاملاً امیدواریم. لذا بر اساس وظیفه‌مان تا انتخابات ریاست جمهوری اینجا در مورد تربیت و آموزش و پرورش می‌نوسیم و تمام سعی‌مان را برای پر رنگ کردن مطالبات فرهنگی و تربیتی در این انتخابات خواهیم کرد، البته نه به عنوان یک وظیف صنفی و یا بخشی بلکه مطمئن و معتقد هستیم اگر توجه به تعلیم و تربیت در انتخابات پیش رو پر رنگ باشد نتیجه انتخابات برای کشور ثمرات بسیار بیشتر و بلندمدت‌تری خواهد داشت إن‌شاء الله.
به همین منظور و در گام اول از عده‌ای از نخبگان تعلیم و تربیت و افراد صاحب نظر در مورد معرفی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش فرایندی را طراحی کرده ایم که در مطلب مجزا فرایند نتایج آن را شرح می‌دهم.
#انتخابات
#آموزش_و_پرورش
#ریاست_جمهوری